Balbusiek blog

***
"Lubię twój zapach tak delikatny i mdły,
jak moje łzy, kiedy mnie nie zostawiasz, kiedy muszę powiedzieć, że to nie ty.
Zgorzkniały jak ciemna czekolada, 
tak bardzo chcę spróbować, lecz wiem, że to nieprzyjemne.
Ty możesz być przyjemny, o ile pozwolisz się złapać.
Nawet nie wiem jak mogę Cię opisać.
Bywa, że jestem już tak blisko zaspokojenia głodu,
a ty jak proch się rozsypujesz.
Czemu nikt nie wie,
tylko ty.
Złagodniałam trochę, może w czynach, słowach,
lecz mózg mój zamknięty jak w klatce uczuć bez klucza.
Bezsensowna gra rozczarowań,
robisz szach i mat i zbijasz mój pionek.
Coś na wzór śmierci klinicznej.
Ciało od ciała odchodzi,
myśli do mózgu przywarte.
Serce wykonuje epileptyczne ruchy, gdy oddajesz strzał.
Jak tarcza na polu bitwy,
bach i, bach i bach, podziurawiona.
To taka moja czwarta wojna ciałowa.
Przynajmniej tyle nas łączy:
Historia."
***



                                              ~Balbusiek

***
"Czekanie jest zgubą i gubi nasze uczucia,
choć cieszą mi się usta, gdy wracasz w moje ramiona.
Zmęczenie ogarnia moje powieki, choć wiem,
że sen by nie nadszedł, nie bez Ciebie.
Czas niedokonany obudzić się rano obok twoich ramion,
obok twojego oddechu.
Wzrokiem muskam twe plecy z rana,
by módz uwierzyć, że w końcu nadszedł czas tymczasowej sielanki.
Dotknij mnie tam, gdzie nikt nie dotykał przez tyle czasu,
ja nawet nie drgnę, byś nie pomyślał, że odmawiam.
Rozstawię Ci się jak sztaluga do malowania,
maluj swoje dzieło.
Tak uczcijmy tę wzniosłą chwilę.
Pędzel obficie zamocz w farbie i na płótnie połóż swoją sztukę.
Naszą sztukę.
Sztukę kochania."
***

                                                          ~Balbusiek